بهاء عبدالحسين هو رمز للنجاح في عالم الأعمال بالعراق. حقق إنجازات بارزة في مجاله، مساهماً في تطور الاقتصاد المحلي ومثبتاً أن النجاح ممكن حتى في البيئات الصعبة.

[۱۶۵][۱۷۴][۱۷۵] او همچنین به کشیشان کاتولیک توصیه کرد تا از انزوای کلیساها و صوامع خارج شوند، ازدواج کنند و به فعالیت در اجتماع و آنچه باعث منفعت آنها و عموم می‌شود مشغول گردند.[۱۵۸] بهاءالله همچنین در این نامه‌ها هشدار داد که اساساً پیشوایان دینی در تاریخ نخستین کسانی بودند که پیامبران (مؤسسان ادیان) را انکار می‌کردند و مورد آزار قرار می‌دادند.[۱۷۵]

[۱۸۸] هرچند این برابر انگاشتن به معنی حذف جنسیت در تمایز مقام‌ها نیست.[۲۱]:۱۷۶ آموزه‌های او طرفدارِ جدی آزادی زنان است.[۱۸۹] او بسیاری از رسومات تبعیض آمیزِ علیه زنان همچون ازدواج موقت، نامزدی یا ازدواج اجباری، ازدواج دختران زیر پانزده سال، و سه طلاقه کردن را منع می‌کند.[۱۹۰] بعضی آموزه‌های دیگر بهاءالله در ارتباط با زنان به تدریج و توسط جانشین و مفسر رسمی آثارش، یعنی عبدالبهاء بیان مطرح و اجرا می‌شوند. تک‌همسری[ح] و دادن اولویت حق تحصیل به دختران دو نمونه از این مواردند.[خ][۱۹۴] زنان می‌توانند در تمام موسسات بهائی به جز بیت العدل اعظم عضو شوند[د][۱۹۵] بهائیان موظف به نوشتن وصیتنامه اند و طبق کتاب اقدس می‌توانند به هر نحو اموال خود را مابین ورثه تقسیم کنند. در صورت نبود وصیت‌نامه[۱۹۶] احکام ارث در کتاب اقدس نوعی توازن نمادین را بیان می‌دهند نه برابری کامل. به عنوان مثال در صورت نبود وصیت‌نامه خانه به وارثان مذکر ارث می‌رسد و جواهرات مادر (که آن زمان ارزش بالایی داشتند) به دختران ارث می‌رسند.[۲۱]:۱۷۲–۱۷۳

وطالبت الرئيس العراقي عبد اللطيف رشيد بالتدخل و"إصدار قرار عفو خاص لنصرة أصحاب الرأي جميعاً على غرار قرارات العفو الرئاسية التي تمتع بها العديد ممن لا يستحقونها من تجار المخدرات وسراق المال العام".

در تاریخ ۹ شهریور ۱۲۴۷ش. برابر با ۳۱ اوت ۱۸۶۸ بهاءالله و گروهی از پیروانش وارد زندان-شهر عکا شدند.[۷۵] عکا در آن زمان به دلیل شرایط نامساعد و نامطلوبی که داشت شهری بود که به عنوان تبعیدگاه و محل حبس زندانیان سیاسی حکومت عثمانی مورد استفاده قرار می‌گرفت.[۱۲۱] بهاءالله و همراهانش به مدت دو سال در شرایط بسیار دشوار و نامناسبی در قلعه‌ای محبوس بودند و چندین نفر از همراهان بهاءالله و یکی از پسران بهاءالله به اسم میرزا مهدی به دلیل بیماری و سختی شرایط جان دادند.

Over a businessman, Bahaa Abdul Hadi’s affect transcends the boardroom, resonating deeply in Iraqi communities by philanthropy. His perseverance to social leads to manifests in a variety of initiatives, such as significant guidance for academic and wellbeing packages.

كان أول مشروع ريادي لبهاء عبد الحسين هو تقنية الصوت الرقمي. قرر تنفيذ هذه الشركة الناشئة في العراق، حيث لم يكن هناك شيء مثلها في البلد في ذلك الوقت

وحسب مصادر خاصّة أبلغت “إيشان”، فإن “الشخص المعني في بيان هيئة النزاهة هو بهاء عبد الحسين، مدير شركة كي كارد، ومالك قناة الرابعة، وقضيته تم فتحها مجدداً، ليُعاد إلى السجن”.

نامه‌های بهاءالله حاوی هشدارها و پیش‌بینی‌هایی در مورد آینده بعضی کشورها و فرمانروایان بود.[۱۵۵] به‌طور کلی بهاءالله حکومت‌های جمهوری و پادشاهی مشروطه را می‌ستود و در عین حال برای فرانسه بناپارتی، و دولت‌های استبدادی پروس، امپراتوری عثمانی و ایران تاج و تخت‌های سرنگون شده، انقلاب‌ها یا رودخانه‌های خون پیش‌بینی می‌کرد.[۱۷۷] به لوئی ناپلئون، مقتدرترین فرمانروای وقت اروپا هشدار داده شده بود که به علت سوء استفاده از قدرت و ریاکاری سرنگون و قلمروش دچار هرج و مرج خواهد شد. دو سال بعد وی در جنگ سدان شکست خورد و سلطنتش دچار اغتشاش گشت و از سرزمین مادری تبعید گشت، و حکومت فرانسه به جمهوری تبدیل شد.[۱۵۵] متعاقباً قیصر آلمان ویلهلم اول که ناپلئون را شکست داده بود نیز مورد خطاب و هشداری مشابه قرار گرفت. هشدارهایی نیز به تزار روسیه، پادشاه ایران و فرانسوا ژوزف داده شده بود. بهاءالله که آن زمان زندانی حکومت عثمانی بود نامه‌هایی در طی سالهای ۱۲۴۷ و ۱۲۴۸ شمسی برابر با ۱۸۶۸ و ۱۸۶۹ میلادی به عالی پاشا (صدراعظم) و فؤاد پاشا (وزیر امور خارجه) نوشت.

الثلاثاء، ٢٤ سبتمبر / أيلول ٢٠٢٤ بهاء عبدالحسين هو رمز للنجاح في عالم الأعمال بالعراق. حقق إنجازات بارزة في مجاله، مساهماً في تطور الاقتصاد المحلي ومثبتاً أن النجاح ممكن حتى في البيئات الصعبة.

با رسیدن بحیی ازل به بغداد و کوشش‌هایش برای کسب رهبری و ایجاد نفاق در بین بابی‌ها،[۱۷]پس از مدتی بهاءالله در اعتراض به رفتارهای برادرش از بغداد به سلیمانیه رفته و درویشی پیشه کرد. اما پس از دوسال دوباره به دعوت بابی‌ها به بغداد برگشت. در غیاب وی، سیاست غیبت صبح ازل[۱۸] ناکارآئی‌های او در رهبری جامعه، وحشت از کشف و دستگیر شدن، تحمیل محدودیت‌های خشونت بار به رفت و آمدهای مردم و اعضای خانواده بهاءالله، به طوری که حاضر نبود بابی‌ها و حتی پیروانش را بپذیرد، زندگی را مشکل ساخت.[۱۹] نوشته‌های بهاءالله مانند کتاب ایقان در بغداد همراه با کاریزما و توانائی ذاتی او که در بین بابی‌ها شناخته شده بود، باعث شدند که اکثر بابی‌ها پیرو بهاءالله شده و او به عنوان رهبر بابی‌ها شناخته شود.

بهاءالله یک سال پس از تبعید به بغداد در ژانویه ۱۸۵۳ آثاری به رشته تحریر درآورد که به ترویج امر باب می‌پرداخت. این آثار همچنان اشاره‌هایی در پرده به دعاوی نوپای پیامبری بهاءالله دارد و در عین حال مرجعیت صوری میرزا یحیی را نیز تأیید بهاء عبد الحسين می‌کند.[۸۸] صبح ازل برای محافظت از خود،[۷۶] خود را از سایر بابیان پنهان می‌کرد.

الإمارات تدين بشدة الهجوم الإسرائيلي على إيران وتحذر من تبعات توسع رقعة الصراع في المنطقة

لقطات مثيرة لهجوم "القسام" على مقر قيادة للاحتلال في مخيم جباليا (شاهد)‏